âStart before you are readyâ stond er op het plaatje boven haar bureau. Ik moest er eerst om lachen, want wat een gek idee is dat nu, om te starten met iets voor je er klaar voor bent?
Nee, voor je met iets start, heb je het natuurlijk helemaal uitgevogeld,
heb je alle opties overwogen, idealiter met een mooi excelleke met alle voors en tegens. Voor je start heb je de weg helemaal uitgestippeld, de GPS geprogrammeerd en alle eventuele omleggingen in kaart gebracht.
Toch?
Later vertelde Manlief mij een verhaal over een vriend van hem. Die vriend plande jaren geleden om de wereld rond de fietsen. Bij zoân avontuur kwamen natuurlijk de nodige voorbereidingen kijken. Manlief vroeg hem: âHoe train je om een hele dag te fietsen, elke dag?â En de vriend zei: âDoor te vertrekken, en dan te fietsen, de hele dag, elke dagâ.
Dat deed een kwartje vallen. Of een hele euro. Je kan je op zoân avontuur wel voorbereiden, door de basics te leren van fietsherstelling, van EHBO, van tenten opzetten en koken op een
vuurtje. Je kan trainen om een basisconditie op te bouwen. Je kan je Spaans nog eens oppoetsen. Maar je
kan nooit alles voorbereid hebben, zonder er gewoon aan te beginnen. En ja, die eerste week zal je misschien 100 km per dag fietsen. En na drie dagen moeten pauzeren omdat je achterste zoân pijn doet. Maar je bent vertrokken. En je traint, terwijl je bezig bent. En de vierde week loopt het al anders dan die eerste week. En de vierde maand loopt ook anders dan de eerste maand.
Er gaan dingen gebeuren die je nooit had (kunnen) voorzien. Er gaan delen van je fiets stuk waarvan je misschien nooit had gedacht dat ze stuk zouden gaan. Er gaan wegen weggespoeld zijn, dingen worden gestolen, jij krijgt een rare uitslag die je nooit eerder zag en er ontstaan misverstanden
omdat je Spaans toch niet zo âon pointâ is als je zelf dacht.
Is dat een reden om niet te vertrekken? Nee. Je zoekt een uitweg. Je lost het op. Je hoefde het niet allemaal vooraf te weten, te kunnen en te voorzien.
Weer kwam dat citaat bovendrijven: start before you are ready.Ik ben mijn avontuur een jaar aan het voorbereiden. Ik heb de wetenschappelijke opleidingen gevolgd, de coachopleidingen. Ik heb me verdiept in het zelfstandige worden. Ik laat me begeleiden door mensen die er meer van weten. Ik heb een logo, merkkleuren en andere hippe dingen die je blijkbaar moet hebben om op te vallen. Voel ik me nu volledig âreadyâ? Zeker niet.
Maar ga ik op dat moment wachten, wetende dat het misschien nooit zal komen? Nee. Op een bepaald moment moet ik gewoon op die fiets stappen, en starten. Before I feel ready.
Ik viel heel diep in de leerkuil – en dat deed pijn
âDe leerkuil in het lager onderwijs? Vergeet het maar, dat bestaat niet voor hoogbegaafde leerlingenâ. Deze krasse uitspraak deed me denken aan hoe elk kind moet leren om door te zetten als het eens niet vanzelf gaat.
Help! Ik kan niet om hulp vragen!
Ik sta voor een volle aula en als ik naga of iemand een vraag heeft, blijft het helemaal stil. Ik ga er dan vanuit dat het allemaal duidelijk was, maar na de test blijkt het omgekeerde waar.
Daar zat ik dan. Moederziel alleen op een tropisch eiland.
Daar zat ik dan, moederziel alleen op een tropisch eiland. Nu ja, ik was niet helemĂĄĂĄl alleen, maar het voelde wel zo.
Hoogbegaafdheid? Dat bestaat hier niet
âJe moet begrijpen dat dit echt nieuw is voor ons. Wij hebben dat hier nog nooit meegemaakt op onze school. Hier zitten gewoonweg geen hoogbegaafde kinderenâ.
Meisjes niet welkom!
âOnze dochter zat vorig jaar in de kangoeroeklas en ze keek elke week zo uit naar dat ene uurtje.â Maar helaas, dit jaar was dat wel anders...
Haar ouders hadden het helemaal verpest!
âHet werd ons afgeraden haar nog spelletjes rond cijfers en letters te kopen.â De ouders tegenover mij zitten er ongemakkelijk bij. Alsof ze iets fout gedaan hebben. Iets heel, heel fout.
Oren dicht!
Kan ik niet tegen lawaai omdat ik oud word, of omdat ik een gevoelig zenuwstelsel heb? Misschien wel een beetje van allebei. Thuis heb ik alvast een spiegel, want de oudste kan al helemaal niet tegen lawaai...
Een hoek af – is je kind in de hoek zetten effectief?
Even een vraagje. Heb jij vroeger wel eens in de hoek moeten staan? Omdat je iets had mispeuterd? Of omdat je niet had geluisterd? Zo ja, wat dacht je dan? Dacht je 'oh jee, dit zal ik nooit, nooit meer doen?' Of eerder toch iets anders?
Waar is de AAN/UIT knop van je kind?
Met de beste wil van de wereld kon mijn brein geen antwoord verzinnen op een super eenvoudige vraag. Brandstof op. Over and out. âComputer says noâ.
Kijk eens met een andere bril naar je kind
Problemen willen begrepen worden.â Ik leg meteen een link naar wat ik steeds probeer te doen in mijn gesprekken, zowel met ouders als met kinderen.
Is perfectionisme echt zóóó slecht?
"Ik denk niet dat mijn zoon hoogbegaafd is, want hij is alles behalve een perfectionist." Oh. Ik laat dit even zakken. Er borrelen zoveel vragen in me op. Zoals: Wat versta je onder perfectionisme? Hoe zou perfectionisme zich uiten? Is elk hoogbegaafd kind perfectionistisch?
Is het elke ochtend ook zo’n strijd bij jou?
7u30 en ze zijn al even beneden. De afspraak is dat we nu in actie schieten. Maar toch is het elke ochtend een strijd om op tijd klaar te zijn en alles gedaan te krijgen.
Wat als je heel veel van jezelf herkent in je kind?
En dan denk ik⊠het zou wel veel verklaren mocht ik het ook zijn. Moet ik dan zo oud geworden zijn, om daar nu pas achter te komen?â Ze is welgeteld twee minuten gaan zitten tegenover me, en komt met deze bekentenis. Nu ja, het voelt als een bekentenis. Dat zie ik. Het voelt als iets dat je bijna niet mag zeggen, maar tegelijk lucht het zo op. Dat zie ik ook.
Hij wilt mijn vriendje niet meer zijn…
Snelle hoofdjes gaan sneller méér verwachten van vriendschappen dan hun leeftijdsgenootjes. Dat kan leiden tot hele mooie, maar ook tot hele trieste momenten.
Hou jij jezelf tegen om te gaan schitteren?
We gingen een weekendje naar de Ardennen, en aangezien ze vrij goed weer voorspelden, had Manlief een wandeling uitgestippeld. Hoewel ik in het verleden hele mooie en leuke wandelingen maakte, spoken er steeds twee gedachten door mijn hoofd. 1/ Ik kan niet goed wandelen. 2/ Ik doe dat daarom niet graag.
Hoe begaafde meisjes onzichtbaar worden
Er is een groepje dat sterk rekenwerk krijgt, hoor ik van mijn zoon. Maar dan blijkt dat er alleen maar jongens in het groepje zitten. Waar zijn die begaafde meisjes gebleven? En waarom worden zij niet opgepikt?
Iedereen een IQ test! Of niet?
To test or not to test? Is that the question? Moeten we allemaal een IQ test laten doen, of is het ingewikkelder dan dat?
Hoe wéét je nu dat je hoogbegaafd bent?
'Heb je een IQ test gedaan?' vroeg ze. 'Nee' zei ik. 'Hoe kan je het dan zeker weten?' vroeg ze me.
Stap 1 bij perfectionistische kinderen
Sinds een paar weken ben ik heel openlijk gaan verkondigen wat ik wil bereiken en doen in mijn praktijk, iets wat ik best spannend vond eerlijk gezegd. Maar sindsdien zijn er gesprekken ontstaan die ik daarvoor niet voor mogelijk had gehouden.
Naar huis huppelen na het oudercontact
We zitten op het oudercontact. Dat is altijd wel wat spannend eerlijk gezegd. Maar deze keer ging het goed. De leerkracht zei iets, bijna langs haar neus weg, dat mij zo onzettend blij maakte!
Een grote verjaardagstaart met kaarsjes en stressss
Vandaag ben ik jarig! Hipperdepiep! Ik mag 43 kaarsjes uitblazen. Vroeger zou ik dat niet zo geschreven hebben. Ik zou iets geschreven hebben als 40-en-iets of ik zou het gewoon helemaal in het midden gelaten hebben. Maar nu kregen we recent weer zo een reminder dat je gewoon blij moet zijn dat je ouder mag worden. Dus party with me, Iâm 43!
Te jong om uitgedaagd te worden?
Er zijn zo van die momenten met mijn kinderen die ik me altijd zal blijven herinneren. Het is echt een kwestie werd van âvoorâ en ânaâ. Bij mijn oudste zoon was dat toen hij aan het ontbijt rekensommen maakte die vlot over de 2000 gingen.
Nog liever met zijn bloot gat in een mierenhoop
âMijn man gaat nog liever met zijn bloot gat in een mierenhoop zittenâ, whatsappât een vriendin. Ik heb hen niet gevraagd om verkleed als een konijn een paintbaldoelwit te worden. Ik heb hen niet gevraagd om hun diepste geheimen in de gazet te gooien, met expliciete fotoâs erbij. Ik heb hen gevraagd of ik even mocht langskomen om over [...]
Opmerkingen